Ответ:
Ішоў дзед лесам, а за ім бегла собачка. Ішоў дзед, ішоў, ды і першы раз кінуў рукавічкамі. Вось бяжыць мышка, улезла ў гэтую рукавічкамі і кажа:
— Тут я буду жыць.
А ў гэты час жаба — прыг-прыг! — пытаецца:
— Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
— Мышка — поскребушка. А ты хто?
— А я жаба — попрыгушка. Пусці і мяне!
— Ідзі.
Вось іх ужо двое. Бяжыць зайчык. Падбег да рукавічкі, пытаецца:
— Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
— Мышка — поскребушка, жаба — попрыгушка. А ты хто?
— А я зайчык — побегайчик. Пусціце і мяне!
— Ідзі.
Вось іх ужо трое. Бяжыць лісічка:
— Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
— Мышка — поскребушка, жаба — попрыгушка ды зайчык — побегайчик. А ты хто?
-А я лісічка-сястрычка. Пусціце і мяне!
Вось іх ужо чацвёра сядзіць. Зірк, бяжыць ваўчок — і таксама да рукавічкі, ды і пытаецца:
— Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
— Мышка — поскребушка, жаба — попрыгушка, зайчык — побегайчик ды лісічка-сястрычка. А ты хто?
— А я ваўчок — шэры бачок. Пусціце і мяне!
— Ну ідзі!
Улез і гэты. Ужо стала іх пяцёра. Адкуль ні вазьміся, брыдзе кабан:
— Хро-хро-хро, хто ў рукавічкамі жыве?
— Мышка — поскребушка, жаба — попрыгушка, зайчык — побегайчик, лісічка-сястрычка ды ваўчок — шэры бачок. А ты хто?
— А я кабан — клыкан. Пусціце і мяне!
Вось бяда, усім у рукавічкамі паляванне.
— Табе і ня ўлезьці!
— Як-небудзь ўлез, пусціце!
— Ну, што ж з табой зробіш, лезь!
Улез і гэты. Ужо іх шасцёра. І так ім цесна, што не павярнуцца! А тут затрашчала сучча: вылазіць мядзведзь і таксама да рукавічкі падыходзіць, раве:
— Хто, хто ў рукавічкамі жыве?
— Мышка — поскребушка, жаба — попрыгушка, зайчык — побегайчик, лісічка-сястрычка, ваўчок — шэры бачок ды кабан — клыкан. А ты хто?
— Гу-гу-гу, вас тут зашмат! А я медведюшка — бацюшка. Пусціце і мяне!
— Як жа мы цябе пусцім? Бо і так цесна.
— Ды як-небудзь!
— Ну ўжо ідзі, толькі з краёчку!
Улез і гэты. Сямёра стала, ды так цесна, што рукавічкамі таго і глядзі, разарвецца.
А тым часам дзед хапіць — няма рукавічкі. Ён тады вярнуўся шукаць яе. А сабачка наперад пабегла. Бегла, бегла, глядзіць — ляжыць рукавічкамі і варушыцца. Собачка тады:
— Гаў-гаў-гаў!
Звяры спалохаліся, з рукавічкі вырваліся — ды ўрассыпную па лесе. А дзед прыйшоў і забраў рукавічкамі.