Ответ:
Кiпучая i разнастайная дзейнасць Францыска Скарыны мела выключнае значэнне у развiццi беларускай культуры. Ён (Ф.С.) нарадзiуся у Полацку у 1490г. у сям’i купца. Першапачатковую адукацыю атрымау дома, потым вучыуся у кракаускiм унiверсiтэце. З вялiкай энергiяй аддаецца паглыбленаму вывучэнню грамацкiх навуК.Каб пашырыць свае веды, ён едзе у Iталiю, вучыцца у Падуанскi унiверсiтэт. Там вiсiць яго партрэт у вядомай «Зале сарака». З Iталii ён вяртаецца на Радзiму i пачынае рыхтавацца да кнiгадрукавання. I дзеля гэтага едзе у Прагу. За 3 гады прыбывання у Празе Ф.С. выдау па таму часу шмат кнiг. Найбольш распаусюдж. быу «Псалтыр” (1507). Па ёй вучылiся грамаце, ахвотна чыталi. Гэта кнiга прызначалася, як дапаможнiк для навучэння грамаце. Выданне «Псалтыря” на зразумелай беларускай мове мела станоучае значэнне для пашырэння пiсьменнасцi на Беларусi. У Празе Ф. С. выдау i пераклау на белар. мову 22 кнiгi, Бiблii. Пасля Чэхii ен пераязджае у Вiльню, дзе былi надрукаваны 2 кнiгi «Апостал», «Малая падарожная кнiга».
Значэнне яго дзейнасцi: ён дамагауся, каб кнiгi асвета, здабыткi навукi належылi простым людзям, служылi размнажэнню мудрасцi i вельмi многа зрабiу для развiцця i узбагачэння бел. лiтар. мовы i перакладау кнiгi на бел. нар. мову. Ён уводзiу яе у лiтар. ужытаК.Кнiгi Скарыны, як уся яго навук. i друкарск. дзейнасць служылi вазвяленчай барацьбе бел. народа супраць чужаземн. панавання, за захаванне сваей мудрасцi, роднай культуры, мовы. Скарына клапацiуся, каб выдаваемыя iм кнiгi былi даступны i зразумелы. А для гэтага ен перакладау царскiя кнiгi на зразумел. народн. мову, пiсау для iх прамовы i пасляслоу’i, змяшчау на палях заувагi, тлумачыу незразумелыя словы. Па тэхнiцы друкавання кнiгi Скарыны доугi час служылi узорам для выдауцоу iншых краiн. Выдавецкая i культурна-асветнiцкая дзейнасць Скарыны зрабiла вялiкi уплыу на кнiгадрукаванне i асвету брацк. славянск. народау, садзейнiчала iх культурнаму зблiжэнню.